"Komaan zeg! Flitspalen hebben toch hun nut op gevaarlijke kruispunten!", hoor ik u denken. Klopt helemaal. Daar hebben ze echt hun nut. Maar even vaak staat zo een paal ergens eenzaam wortel te schieten aan een autostrade of de een of andere Vlaamse steenweg. En die weet op den duur iedere weggebruiker wel staan. Echte snelheidsduivels breng je er niet mee op betere gedachten. Die vertragen als ze de paal naderen maar trekken weer even snel op, zodra ze uit zijn gezichtsveld zijn.
Dan zijn traject controles een stuk effectiever. Zij leveren over langere stukken weg een veiliger rijgedrag op. Als je als bestuurder enkele kilometers aan een lagere snelheid bent aan het rijden, hou je vaak dan ook de nieuwe snelheid aan. Beschouw een medische controle als een flitspaal. Ze zijn zeker niet nutteloos, maar het effect is klein en kort van duur.
Gesprekken voeren met medewerkers, zowel voor de ziekte als tijdens en na, geeft veel betere en langer durende effecten. Je volgt je medewerker over een langer traject op. En al heel snel ervaart iedereen die gesprekken als nuttig en behulpzaam. Op de openbare weg blijft het systeem "trajectcontrole" heten. Maar in een zorgvuldig aanwezigheidsbeleid wordt dat al gauw "traject begeleiding". Ja hoor, dat vraagt meer werk en tijd, maar medewerkers ervaren het als positief en zijn er hun leidinggevenden al heel snel dankbaar voor en daar plukt het bedrijf weer de vruchten van.
